Broeders van O.-L.-V. Van Barmhartigheid

De Congregatie heeft er geen instituut meer en ook geen communiteit.

Begin

Van 15/05/1923 tot 2007 was er een communiteit in Huberdeau, oorspronkelijk verbonden met het weeshuis en college Sacré Coeur, maar van 1976 niet meer door de Congregatie bestuurd en nu als Instituut voor jonge delinquenten Accueil Vert Pré genoemd.

Een vruchtbare ontmoeting

Br. Assistent Marcellin Van den Heuvel kwam toevallig in contact met Pater Jean Le Bail, Provinciaal Overste van de Paters Montfortanen die, zowel te Notre-Dame de Montfort (het vroegere Notre-Dame des Lacs) als te Huberdeau, een bloeiend instituut voor wezen en verwaarloosde jeugd bestuurden. Samen met de Filles de la Sagesse besteedden zij hun beste krachten aan de opvoeding en het onderricht van 350 kinderen van 5 à 10 jaar. Een dertigtal groteren hielpen de Paters en hun Coadjutoren bij het werk op de akkers, in de ateliers en in de stallen.

Dit verdienstelijk opvoedingswerk beantwoordde echter niet aan de doelstelling van de Congregatie, door de H. Louis Marie de Montfort gesticht. Hun doel was missionering en predicatie. Pater provinciaal stelde dus voor dat de Broeders van Scheppers één van de beide instellingen voor hun rekening zouden nemen.

Overname instituut

Weeshuis

Zeer vlug viel de keuze op Huberdeau. Het contract werd te Montreal afgesloten op 14 mei 1923 vóór notaris A. Derome met voor de ene partij Pater provinciaal Jean Le Bail en Pater William Lemmens, plaatselijke overste te Huberdeau, en voor de andere partij Broeder Generaal Overste Leonard en Br. Egbert Davey, directeur van het St.- Aloïsiuscollege te Londen. Onze Broeders zouden geleidelijk gans de inrichting overnemen.

In 1923, op het feest van O.-L.-Vr. Hemelvaart, lichtte de stoomboot Minnedosa van de Canadian Pacific Railway het anker te Antwerpen. Aan boord bevonden zich de Broeders. Chrysostoom, Materne, Romain, Engelbert, Lucien, Edmond en Gaudence. Tien dagen later arriveerden zij te Huberdeau. Vlug maakten zij kennis met hun opgetogen gasthheren en bezochten de vele in hout opgetrokken gebouwen. Pas de volgende dag bewonderden zij het grote domein van ongeveer 378 ha

Mgr. Labelle, pastoor te Notre-Dame des Lacs, noemde het eens Le Paradis du. Nord. Het is een enig mooi landschap, begrensd door de rivier La Rouge en door beboste heuvels. Hoge rotsen omsluiten een visrijk meer La Loutre, dat zijn overtollig water langs een smalle beek in voornoemde rivier loost.

Nog hadden de Broeders onvoldoende gelegenheid gevonden om de schoonheid van de omringende natuur volledig in zich op te nemen, toen op 4 september een kleine karavaan Broeders uit Swan-Lake hun rangen kwam aanvullen, met name de Brs. Rombaut, August, Venance en Odilon.

Gewaagd experiment

De volgende morgen begon een gewaagd experiment: de jongste weeskinderen uit Huberdeau verhuisden naar Montfort, 110 groten uit Montfort werden naar Huberdeau overgebracht. 's Anderendaags begon het eerste schooljaar. Het schoolgerief beperkte zich tot het strikte minimum: elke leerling beschikte over een lei en een griffel, een schrift, een. catechismus en één enkel handboek dat de ganse leerstof moest bevatten.

Wat gevreesd werd, gebeurde. Op de speelplaats troepten de groten samen en er werd geroepen:  Vive Montfort  en A bas Huberdeau. Enkele ruiten sneuvelden en in de eetzaal werd het een kabaal van je welste. Alleen tijdens de lesuren bleef het kalm. In de kapel werd het verzet voortgezet: terwijl de jongens van Huberdeau luidop baden of devoot gewijde liederen zongen, hielden die van Montfort de mond ostentatief gesloten. Dank zij de kalme vastberadenheid en de grote solidariteit onder al de Broeders, doofde deze opstand  als vanzelf uit, en kon er spoedig gedacht worden aan ernstige studie. Daar de leerlingen niet op peil waren, zou elke titularis het leerplan van het vorige leerjaar onderwijzen.

Opvoedingsmethode

Weldra waardeerden alle leerlingen de opvoedingsmethode van hun nieuwe meesters, die zachtmoedigheid met strengheid wisten te paren. Stilaan maar zeker, naarmate de jongens fysisch, doch vooral psychisch en sociaal groeiden, beperkten de Broeders hun ingrijpen tot de momenten waarin de concrete omstandigheden een voorschrift of een bevel noodzakelijk maakten. Zij beseften immers dat ècht opvoeden betekent: zichzelf overbodig maken. Dit opvoedingssysteem groeide uit en kwam tot volle ontplooiing in hetgeen nu genoemd wordt: La Cité des Gais Lurons dat o.m. toegepast wordt te Lac-Sergent tot bevrediging èn van Broeders èn van leerlingen.

Br. Michel De Becker en zijn eerste brand

In Huberdeau leeft de naam voort van Br. Michel De Becker. Deze innemende kloosterling heeft een lange zeer vruchtbare en... bewogen periode in Canada doorgemaakt. Zijn eerste periode loopt van 1923-1933. Nadien werd hij directeur te Niel, maar reeds in 1937 keerde hij als directeur naar Huberdeau weer.

In volle wereldoorlog, juni 1941, om 3 uur 's morgens, werd hij plots gewekt: Brand!  Twee uur later was gans het houten instituut met uitzondering van de afgelegen hoeve één ashoop. En toch waren de Broeders blij: niet één enkel slachtoffer onder de 360 leerlingen. Alleen Br. Leon, liep erge brandwonden op tijdens zijn heldhaftig optreden.

Een speciale trein bracht al de kinderen naar een bijzondere inrichting voor bejaarden. Dààr werden zij eerst medisch grondig onderzocht. Sommigen keerden in hun familie weer, anderen vonden een onderkomen in gelijkaardige inrichtingen als in Huberdeau, de Broeders-novicen en een honderdtal zwakkere kinderen kregen onderdak bij de Paters te Montfort. Haastig werden houten barakken opgetrokken om zo snel mogelijk deze Paters te ontlasten.

Toen in september van het volgende jaar het nieuwe instituut, volledig in gewapend beton opgetrokken, ingehuldigd werd, namen de Broeders 400 kinderen onder hun vaderlijke bescherming.