Broeders van O.-L.-V. Van Barmhartigheid

Op uitnodiging van paus Pius IX gingen de broeders van O.-L.-Vrouw van Barmhartigheid ook aan de slag in de Romeinse Sint-Balbinagevangenis. 

Broeders naar Rome

Mgr. Frédéric-François-Xavier de Mérode

De Belgische priester, Xavier de Merode (1820-1874), jongste zoon van graaf Félix de Merode en geheim kamerheer van Pius IX, trachtte Victor Scheppers te overhalen enkele broeders naar Rome te doen overkomen.

Hij gaf daarvoor drie redenen aan: de verbetering van het gevangeniswezen in de Pauselijke Staten, het rijke rekruteringsveld voor nieuwe roepingen en ... de steun aan de paus zou de congregatie en België tot eer strekken. Na enige aarzeling stemde Scheppers toe. 

De dynamische broeder Paul zou overste worden in Italië. Op 8 februari 1854 kwamen de eerste broeders aan in Rome. Zij namen er het bestuur over van de vervallen gevangenis, bestemd voor minderjarige delinquenten.

Broeders in diverse gevangenissen

Voorgevel van de Sint-Balbinagevangenis

Op korte tijd werden verscheidene huizen opgericht en werden de broeders actief in diverse gevangenissen. Kardinaal Pecci, voormalig pauselijk nuntius in Brussel en de latere paus Leo XIII, belastte de broeders ook met de oprichting van een weeshuis in Perugia en vertrouwde hun een oudemannenhuis toe in zijn geboortestad Carpineto-Romano.

De reizen naar Rome en het leven in de gevangenissen konden bijzonder hard zijn. In de briefwisseling tussen het moederhuis en de broeders in Italië klinken levendige echo's door van de ervaringen van de jonge congregatie.

Snelle uitbreiding 

Dankzij de inrichting van een eigen noviciaat en een waaier van activiteiten kende de Italiaanse gemeenschap een snelle uitbreiding. Herhaaldelijk moest een bedachtzame Victor Scheppers broeder Paul, handelend onder impuls van de Merode, intomen en een enkele keer zelfs berispen.

Ook in Italië gingen de werkzaamheden zich al vlug van het gevangeniswezen naar andere sectoren verleggen : onderwijs, wezen-, bejaarden- en krankzinnigenzorg.

In het begin van de 20ste eeuw zouden de broeders zich uitsluitend op onderwijs en jeugdzorg gaan toeleggen.

Naar Londen 

De reputatie van de broeders op het terrein van het opvoedingswerk van jonge delinquenten raakte ook in Groot-Brittannië bekend. Kardinaal Wiseman, aartsbisschop van Westminster, haalde de broeders in 1855 naar Londen om er de leiding te nemen van een huis voor minderjarige veroordeelden van katholieke herkomst.

In 1857 startten de broeders in Londen ook een weeshuis. De Engelse stichtingen kenden in de eerste decennia van hun bestaan een groot succes.

Persoonlijke contacten 

Victor Scheppers volgde de ontwikkelingen van zijn congregatie op de voet door veelvuldige persoonlijke contacten en vele brieven. Als zijn ziekte het niet verhinderde, legde hij ter plaatse bezoeken af. Hij kon bovendien rekenen op ijverige medewerkers.

Dat Scheppers de congregatie erg centralistisch als een strenge en belerende vader bestuurde, beschouwden ze als zijn wijze interpretatie van wat heilzaam was voor haar ontwikkeling. Slechts een enkele keer - zoals in de eerste jaren van de congregatie in Italië - rees er verzet tegen zijn aanpak.

Bron : SCHEPPERS, ONZE SCHOOL door An Hermans en gedrukt in 2002